Voorlopig laatste ritje
Gisteren weer een voorlopig laatste ritje met de honden door ons 
"Met Vergunning" trainingsgebied van Staatsbosbeheer.

Het broedseizoen is weer begonnen en nu maar afwachten wat er over ons beslist gaat worden... of we nog weer een vergunning krijgen. Het blijft de laatste jaren een spanningsvol afwachten. Hopelijk weten we half mei meer. Fingers crossed!

In ieder geval hadden we gisteren prachtig weer en hebben we allemaal genoten van het totaal uitgestorven bos ;)
Heerlijk hoor zo'n bos voor jezelf; er is zoveel te zien en te beleven!!

Hoe een hond een Hooglander vangt! Niet dus!! 

Frost had er wel ontzettend veel zin in!

Voor onze honden betekent het natuurlijk niet, dat het rustseizoen nu is aangebroken. Wij doen niet aan een zomerstop en gaan zoveel mogelijk door met karren of naar het grote speelveld met zwemvijver!! Heerlijk toch?

Ochtendgloren

Running up the hill

Overal in de duinen vind je pollen sneeuwklokjes

Favoriet hondenspeelgoed

wat zijn we rijk dat we dit kunnen doen!

Gebieden gaan op slot voor mushers
Wellicht denk je inmiddels dat je best wel wat trainingsverhalen met 
leuke foto’s bebt gemist, maar bij het nazoeken vind je ook niets.

Nee hoor, niets gemist... we posten eigenlijk nog weinig... Waarom???

Sledehonden trainen in het westen van Nederland wordt steeds moeilijker. Niet alleen hier, maar ook elders in het land. Er is meer verbod en gebieden gaan of zijn op slot. Niet alleen voor ons, maar ook voor onze medemushers.
Grote bossen zijn (ineens) niet meer toegankelijk omdat, zoals de boswachters het benoemen, de mushers te hard gaan en ze andere gebruikers van het bos "in de weg lopen/rijden" (vrij vertaald).

Wat kunnen we doen?
Vooralsnog niets. Er is nog geen sledehondensportvereniging in Nederland opgestaan om zich hard te maken en het gesprek aan te gaan met de instanties. Wellicht een optie, want als het zo door gaat, gaat het steeds nijpender worden en waar wel getraind mag worden kunnen ineens teveel teams komen.
Wij mogen vooralsnog tot half maart trainen bij Staatsbosbeheer. Voorgaande jaren was dit tot in mei, maar wegens het broedseizoen zijn we nu, alhoewel alles aangelijnd is, niet langer welkom.
We mogen als enige in deze omgeving hier trainen, maar of we voor 2017/2018 een trainingsvergunning krijgen is weer zeer de vraag, nu met ingang van 2018 het Natura 2000 project serieus gaat lopen. http://www.natura2000.nl/
Dan is bij SBB de vraag: past daar nog wel een sledehondenteam in??
We trainen uiteraard nog steeds en op illegale trainingsgebieden maken we nog wel foto's, maar nu we gemerkt hebben, dat via sociale media (FB, You Tube) "meegekeken" en gezocht wordt door de diverse Bosbeheer instanties posten wij niets meer. Hoe minder ze weten hoe beter het is.

Dus helaas... wij vonden het altijd erg leuk wat te posten, want je maakt echt wel heel veel leuke dingen mee...

Een schitterende duinrit

Een schitterende 10 km duinrit bij opkomende zon van Mariella met het team.

Zonsopkomst

 
Onze Frosty ging voor de grote wandeling en al speurend met haar neus over de grond volgde zij het karren-en-pootjes spoor door de duinen om uit te komen bij "ons afspreekpunt" in het duin, vanwaar zij een aantal keer per week nog een paar kilometer mee mag lopen in het team voor het laatste stukje naar de bus.
Geweldig vind ze het! En... alhoewel niet te doen gebruikelijk, maar op dit moment meer een beetje uit nood geboren, staat onze Frost vooraan in lead, naast onze single lead Buddha.
De Master Class in Lead Lopen wordt door Buddha mondjesmaat met de paplepel ingegeven aan Frosty en wonderwel lijkt Frosty zich al op haar plek te voelen.
So... A New Star is born?

Speurneus

Even pauze

Heidevelden

Blije honden!

Het afspreekpunt in de duinen

 Frosty en Buddha

 Frosty en Buddha

Frosty
Ons prachtige meisje Jo Frost of Olenjok, aka Frosty.
Helemaal zoals ze is... lief, alert en met een groot en warm hart!

Karrenwedstrijd
Dit was voor ons de eerste keer een karrenwedstrijd van een meer internationaal karakter. Onze Zuiderburen organiseerden de Sentower Sleddog Race. 
Ook voor ons, de eerste keer met ons recentelijk aangekochte Adria sleurhutje en eerlijk is eerlijk… het was het prima. Lekker warm en best comfi zo’n huisje mee, maar God oh God wat zijn we toch af en toe vreselijk heerlijk ongestructureerd. Hele dag bezig dus!!
 De dagen waren grijs en grauw, koud en soms nat, maar meestal droog met helaas een hoge luchtvochtigheid.
Mariella en de honden hebben 2 dagen een mooie run gedaan van 11 kilometer. We waren blij met de mogelijkheid een wat langere sprintafstand te kunnen lopen op de wedstrijd, je hebt dan als musher wat meer rust in je lijf en ook belangrijk: meer natuurbeleving en voor de honden is het niet meer zo jakkeren over de trail voor die 5 kilometer.
Soms wat weinig deelnemers in de diverse klassen. Veel steppers en veel MD, dat laatste is overigens een heel goede zaak!


1e prijs
Mariella en de honden behaalden de 1e prijs in de 6 hondenklasse… (de nummer drie wilde niet op het podium bij de prijsuitreiking! Tot op heden weten we niet waarom niet)
Helaas hebben we weinig leuke foto’s gemaakt, gewoon vanwege het trieste weer, druk bezig en de weinig inspirerende plek waar we stonden… links/rechts/voor en achter tussen de caravans… 
Het was voor ons verfrissend anders, er was een leuke organisatie, een goede sfeer en veel aardige mensen!
 Bedankt VFS!!!


Wolf ontsnapt
Dank aan allen, die ons afgelopen maandag zo lief en dierbaar hebben bijgestaan in de daadwerkelijke zoektocht en de via FB zoektocht naar onze Wolf.

Het voelde als een warme deken in een tamelijk hopeloze situatie, die heel goed is afgelopen, dank zij de inzet van heel veel mensen!
Dank aan degenen, die Wolf haar opsporingsbericht deelden via Facebook, maar ook aan hen, die hartverwarmende appjes en chatjes stuurden of ons tijdens of achteraf belden!
Eigenlijk teveel om op te noemen.
Het is zo bijzonder te ervaren dat zoveel mensen klaar staan in een moeilijke situatie.
Speciale dank aan de "gastouders" van Wolf, verder Natascha die heel veel Fb Wolf oproepjes coördineerde en terugkoppelde, maar zeker ook Soraya en haar man, die Wolf ophaalden en hier terugbrachten en verder iedereen, die we hebben vergeten of die we niet kenden, maar die wel hielpen: Dank Je!!

"Waar was ze nou" in the nutshell:
Wolf zelf heeft niets meegekregen van alle zorgen. Zij heeft na de ontsnapping een half uurtje gerend, om zich rond half vier via slinkse wijze toegang tot een woning te verschaffen (via de voordeur, bewoners stonden hun auto in te laden voor vertrek), is daar op kousevoetjes de trap opgeklommen, heeft de master bedroom opgezocht en heeft zich daar heerlijk op het bed gevleid en liggen snurken tot de bewoners om half elf weer terugkwamen.
Je begrijpt de grote consternatie bij de bewoners, toen zij thuiskwamen en er ineens, zoals mevrouw aangaf "een knots van een hond" de trap afkwam!! Zij is als de dood voor honden!!
NB. Dit alles speelde zich af op een paar minuutjes fietsen bij ons vandaan.

hieronder staan enkele pas deze week gepubliceerde impressies van november en december 2016

Een roodborstje in het duin
Als we gaan trainen hebben we tegenwoordig een klein vriendje of vriendinnetje (wie zal het zeggen) dat ons komt verwelkomen op onze parkeerplek.
De eerste keer dat we hem zagen heeft hij ons letterlijk in alles gevolgd... hij bekeek ons, de kar, liep langs de lijnen die klaar lagen in het gras, keek weer naar ons en "inspecteerde" dan weer verder.
Een wonder op twee nietige pootjes met schrandere oogjes en een schitterend rood borstje.

Wat komt het roodborstje ons vertellen? Is er een spiritueel verhaal? Roodborstjes worden wel beschouwd als boodschappers van de geestelijke wereld.
Ik ken een aantal mensen die zeggen, dat het roodborstje hun vader is, die even om een hoekje komt kijken... Zij en hun vader hadden in het leven samen een connectie met een roodborstje en na het overlijden van hun vader, vertegenwoordigt het lieve borstje nog altijd hun papa.

Wat dit lieve diertje ons ook komt vertellen... we hebben hem in onze harten gesloten, zijn boodschap zal ons duidelijk worden.

A Glorious Sunday!
Een heerlijke tour met de honden gisterochtend vroeg.
Het is altijd weer fantastisch om de zon te zien opkomen en te kunnen genieten van de ontwakende natuur om je heen.
We zijn zo bevoorrecht dit te kunnen doen en beleven!

Opkomende zon

De zee in de mooiste kleur-schake-ringen

Mariella en
team ▼

Frosty
Frosty (Jo Frost of Olenjok) is alweer bijna 7 maanden.
De tijd gaat zo ongelofelijk snel. Het was zo'n klein meisje toen ze kwam (en ze is nog steeds ons kleine meiske), maar wat is ze gegroeid!

Frosty is een prachtig diertje, mooi om te zien, vriendelijk, heel erg chill en op haar gemak en met een groot warm hart.
Uiteraard zijn er natuurlijk ook wel een paar minnetjes 😟, maar daar hebben we het nu niet over 😊.

We zijn dankbaar haar in ons midden te hebben!
 

Ritimpressie
We hebben gisteren zo genoten van de vorst!
Wat een weelde om met de honden door de bossen, de duinen en over het strand te toeren en al het moois, dat de kou brengt aan prachtige beelden, in je op te nemen of vast te leggen...
Een kleine impressie van onze rit.

Vertrek 

Opkomende zon in de rug 

Vorst in je vacht 

Als leaddog houdt je de boel goed in de gaten! 

7,5 graden vorst, een mooie temperatuur

De schaduw rijdt mee

Fotograferen is heerlijk met zulke dagen!

Langs de zee

Onze kracht-patsers, wheeldogs Vos en Togo

Onze leaddogs Buddha en Wolf

Balto, 12,5 jaar en nog steeds actief
in ons team

Onze Bear 14 jaar!
Het was veertien jaar geleden precies zo'n mooie dag als vandaag en de a.s. moeder, Eskimo, was al dagen bezig geweest in de tuin om een mooi bevallingshol te graven.

Helaas voor Eskimo ging dat laatste niet door 😊 en in de avond van de 29e november beviel Eskimo, lekker warm in huis, van 5 gezonde pups: 2 teefjes en 3 reutjes!

De tijd vliegt en vandaag zetten we onze lieverd in het zonnetje met een mooie verjaardagsfoto en we maakten weer een heerlijke duinwandeling!
An oldie but goodie, onze lieve trouwe vriend. Nog behoorlijk fit en meestal vrolijk, ondanks de "ongemakken" die de voort-schrijdende leeftijd meebrengt.

Blijf nog lekker een tijdje bij ons lieverd!