Familie uitje
Gelukkig konden we afgelopen zondag qua weer even op adem komen, voor de warmte weer toeslaat. Tijd voor een familie uitje met kleine Vos. Alle honden hebben even heerlijk gewandeld. Voor ons was het helaas niet aldoor een genoegen... Het trekvermogen van het team blijft intact, ook al wordt er niet getraind... maar goed, de honden te zien genieten van een (korte) wandeling is goud waard.
Prik — wandelingetje en socialisatie
De dag na Vos zijn komst gingen we in alle vroegte naar de dierenarts voor de 9 weken prik. Iedereen daar werd blij van de kleine zwarte roetmop. Good doggie. Daarna, om het even wat leuk te maken na de prik, een piepklein wandelingetje met oma Eskimo en ons langs een stil land-
weggetje.
Nou Vos had er zin in! Beetje ongedoseerd gelijk in volle galop vooruit. Even maar wat rustiger aan kleine Vos.... Ook het socialisatieprogramma kon gelijk in werking gezet, want zeg nou eerlijk... wie valt er nou niet voor zo'n klein moppie... daar wil je toch aanzitten en 'm aaien?
Kennismaken met de roedel
Een macho is ie niet echt onze Vos, hij kijkt meer de kat uit de boom... rustig aan. Het is niet niks even kennis te moeten maken met een roedel... Enfin hij wist het al... achter – tussen of naast grote benen kun je je lekker veilig voelen, weet je dat je leventje gewaarborgd is en kun je alles goed en in vertrouwen bekijken en alle snuffelneuzen en zwaaistaarten over je heen laten komen... Zo verging het Vos bij de eerste kennismaking.
Komaksiut's Up en Run Fox (roepnaam Vos)
Vorige week vertrokken we vroeg om onze kleine Vos uit Enschede op te halen. We wilden, voordat het te warm in de bus zou worden, weer thuis zijn. Na een ontbijtje en koffie bij Nies en Hyls Heeringa hebben we de kleine pup van hen overgenomen. Ach, wat een avontuur voor zo'n klein doggie, maar hij gaat het helemaal fijn hebben, daar gaan we voor. We stonden er, gezien het vroege opstaan, nog een beetje verslapen bij. Vos was de enige die fris en fruitig de lens in keek!
Up and Run Fox
Afgelopen voorjaar kregen we van StaatsBosBeheer de trainingsvergunning voor 40 km bos en duingebied! Dit dankzij goede ervaringen van SBB met ons. Ons team Siberians en de sport zijn onze grote passie en dat willen we de komende jaren graag samen voortzetten. Iedere goede musher weet dat je dan regelmatig je team moet vernieuwen... dus ook wij. In de komende jaren zullen er twee belangrijke honden, Balto en Yuma wegens "ouderdom" uitvallen. We hopen dat ze deze winter nog lekker mee gaan lopen, maar in 2014 zal het wel een "gelopen race" zijn.
Vele afwegingen zijn dit jaar gemaakt, maar willen we doorgaan met trainen met de kar/slee met ons team, dan "moeten" we dit jaar investeren in een nieuwe pup, zodat deze volgend jaar mee kan lopen in het team.
Weloverwogen hebben wij juist ook nu weer gekozen voor een pup uit dezelfde foklijn als Scott. Deze honden werken hard en goed gedoseerd, zijn rustig en lief en zijn tamelijk onopvallend, soms wat gereserveerd. Wij hebben er goede verwachtingen van.
Alhoewel wij nu een respectabel aantal honden hebben, weten we ook dat we helaas mettertijd ook weer afscheid zullen moeten nemen van onze oudere honden, nu 13,5 en 11 jaar.
Dankbaar zijn we vele mensen: onze dierenartsen, sponsoren, buren, vrienden en bekenden.
We zijn dankbaar voor hun support, sponsoring en andere manieren van ondersteuning.
Gelukkig konden we afgelopen zondag qua weer even op adem komen, voor de warmte weer toeslaat. Tijd voor een familie uitje met kleine Vos. Alle honden hebben even heerlijk gewandeld. Voor ons was het helaas niet aldoor een genoegen... Het trekvermogen van het team blijft intact, ook al wordt er niet getraind... maar goed, de honden te zien genieten van een (korte) wandeling is goud waard.
De dag na Vos zijn komst gingen we in alle vroegte naar de dierenarts voor de 9 weken prik. Iedereen daar werd blij van de kleine zwarte roetmop. Good doggie. Daarna, om het even wat leuk te maken na de prik, een piepklein wandelingetje met oma Eskimo en ons langs een stil land-
weggetje.
Nou Vos had er zin in! Beetje ongedoseerd gelijk in volle galop vooruit. Even maar wat rustiger aan kleine Vos.... Ook het socialisatieprogramma kon gelijk in werking gezet, want zeg nou eerlijk... wie valt er nou niet voor zo'n klein moppie... daar wil je toch aanzitten en 'm aaien?
Kennismaken met de roedel
Een macho is ie niet echt onze Vos, hij kijkt meer de kat uit de boom... rustig aan. Het is niet niks even kennis te moeten maken met een roedel... Enfin hij wist het al... achter – tussen of naast grote benen kun je je lekker veilig voelen, weet je dat je leventje gewaarborgd is en kun je alles goed en in vertrouwen bekijken en alle snuffelneuzen en zwaaistaarten over je heen laten komen... Zo verging het Vos bij de eerste kennismaking.
Komaksiut's Up en Run Fox (roepnaam Vos)
Up and Run Fox
Afgelopen voorjaar kregen we van StaatsBosBeheer de trainingsvergunning voor 40 km bos en duingebied! Dit dankzij goede ervaringen van SBB met ons. Ons team Siberians en de sport zijn onze grote passie en dat willen we de komende jaren graag samen voortzetten. Iedere goede musher weet dat je dan regelmatig je team moet vernieuwen... dus ook wij. In de komende jaren zullen er twee belangrijke honden, Balto en Yuma wegens "ouderdom" uitvallen. We hopen dat ze deze winter nog lekker mee gaan lopen, maar in 2014 zal het wel een "gelopen race" zijn.
Weloverwogen hebben wij juist ook nu weer gekozen voor een pup uit dezelfde foklijn als Scott. Deze honden werken hard en goed gedoseerd, zijn rustig en lief en zijn tamelijk onopvallend, soms wat gereserveerd. Wij hebben er goede verwachtingen van.
Alhoewel wij nu een respectabel aantal honden hebben, weten we ook dat we helaas mettertijd ook weer afscheid zullen moeten nemen van onze oudere honden, nu 13,5 en 11 jaar.
Dankbaar zijn we vele mensen: onze dierenartsen, sponsoren, buren, vrienden en bekenden.
We zijn dankbaar voor hun support, sponsoring en andere manieren van ondersteuning.
