Storm
Vanmorgen een super goede ochtend training door het duingebied. Omdat we bezoek kregen, waren we vroeg op pad gegaan en in het half donker vertrokken we, met meteen een steil duin op, richting bos en zee. We waren erg benieuwd hoe het er uit zou zien bij het laatste gedeelte van onze route, de 2 km over het strand. Na de laatste "horrorstorm" met springtij waren we wel op het een en ander voorbereid.
Toen we vlak bij zee kwamen merkten we al, dat de zee nog behoorlijk onrustig was en dat windkracht 2 (volgens weer.nl) wel erg optimistisch was. Bij de duinafgang zetten we het team stil (en vast) en liepen zelf verder naar het punt, waar we naar beneden moesten. Wat we daar zagen overtrof alles... we konden gewoon het strand niet op.
Alle duinen waren bijna kaarsrecht afgeslagen en wij keken van boven zo een paar meter naar beneden. Omdraaien was geen optie... dan waren we te lang onderweg. Dus dan zelf maar op een goeie plek een wat schuine duinafgang maken. Met behulp van moeder natuur, die toch ergens nog een heel klein beetje schuin aflopend paadje had achtergelaten en veel heen en weer glijden met vooral veel zand verplaatsing, hadden we een enigszins schuine afgang gemaakt. Deze was echter lang niet veilig genoeg om met de honden en de kar naar beneden te gaan. Het team moest losgekoppeld worden van de kar en een van ons zou, al glijdend op de billen, met de vijf honden naar beneden gaan. De kar zou met duw en trekwerk volgen.
Toen ineens kwam er, het leek bijna wel vanuit het niets, zomaar een meneer aangewandeld, die ons uiteindelijk, na wat overleg, gelukkig terzijde stond als extra hulpdienst! Toeval bestaat niet.
Eenmaal alles beneden op het strand, hebben we alle honden weer gekoppeld aan de kar en konden we "rustig" onze rit vervolgen. Met Siberians maak je van alles mee... Never a dull moment!
Vanmorgen een super goede ochtend training door het duingebied. Omdat we bezoek kregen, waren we vroeg op pad gegaan en in het half donker vertrokken we, met meteen een steil duin op, richting bos en zee. We waren erg benieuwd hoe het er uit zou zien bij het laatste gedeelte van onze route, de 2 km over het strand. Na de laatste "horrorstorm" met springtij waren we wel op het een en ander voorbereid.
Toen ineens kwam er, het leek bijna wel vanuit het niets, zomaar een meneer aangewandeld, die ons uiteindelijk, na wat overleg, gelukkig terzijde stond als extra hulpdienst! Toeval bestaat niet.
Eenmaal alles beneden op het strand, hebben we alle honden weer gekoppeld aan de kar en konden we "rustig" onze rit vervolgen. Met Siberians maak je van alles mee... Never a dull moment!
