Zondagavond, toen het allang donker was, zijn we samen met de honden nog een avondrit gaan maken.
Tien kilometer door een donker bos en duin en over een verlaten strand. In de duinen schoten de honden een aantal keren van het pad af, duidelijke aanwijzingen voor klein wild in de buurt, lekkere duinkonijntjes.
Trainen in het donker is een bijzondere ervaring op zich; de wereld is heel klein, je ziet alleen de honden en wat aan de zijkanten dichtbij. Toch lijkt het ons niet leuk, altijd in het donker te moeten trainen en we weten dat er genoeg mushers met teams zijn, die altijd in het donker moeten trainen, omdat ze de hele dag moeten werken. We prijzen ons dan ook wel zeer gelukkig, dat wij meestal overdag op pad zijn en kunnen genieten van al het moois, wat we onderweg tegenkomen.
