Hoch SauerlandWe zijn met de honden naar Hoch Sauerland geweest. We hadden een mooi huis gehuurd en we woonden een aantal dagen boven op de berg!
De heenreis nam in plaats van 4 uur helaas bijna 10 uur in beslag door een kilometerslange, zo goed als stilstaande, file!! We kwamen totaal afgedraaid aan. File is echt horror met je lieve honden achterin!
Fenomenale herfstkleuren en een prachtig uitzicht vielen ons de volgende ochtend ten deel. Dat was bijkomen en settelen. De honden genoten van de 3000 vierkante meter goed afgezette tuin.
Helaas kwamen we er al gauw achter dat de berghelling-tuinkanten nogal wat kuilen herbergden, waar de honden tijdens hun racepartij in konden struikelen en zich konden blesseren. Dus de combinaties honden werden aangepast, een rustige met een wat drukkere, zodat er niet al teveel geraced werd. Helaas had Yuma zich toch naar verstapt en liep mank.
Wat betreft het trainen hadden we vooraf best wel enige bedenkingen. Veel bergen (pffffff) maar vooral veel steentjes op het pad... Uit voorzorg dus de booties mee! Alles was zoals we dachten... zwaar werken voor ons allemaal, maar dat is niet erg, daar krijgen we een mooie conditie van...
de steentjes vonden we wel vet irritant! Vooral afdalen geeft weinig grip voor de pootjes. Buddha kreeg tijdens een ritje een steentje tegen haar oog en we belanden bij de dierenarts voor een beschadigd hoornvlies. De rekening van de dierenarts deed ons verbazen... €25 en dit was het consult en twee zalfjes!! Een wereldprijs!! Wat is er hier mis in Nederland met de dierenartsprijzen?
Overall... we zijn weer thuis met veel ervaringen rijker... goede en minder goede. Hondenplezier, familiebezoek, veel natuurschoon, prachtige bergen, genieten, maar toch gaat Hoch Sauerland wat ons betreft in deze tijd van het jaar maar niet meer in de herhaling.
