Gecrasht
Vorige week zijn we tijdens onze duinrit gecrasht op een bijna onzichtbaar stuk boomstronk, dat voor ¾ verscholen uit het zand stak! Domme pech en dit was voor ons de eerste keer in onze kar-carrière, dat we ergens met een kapotte kar stonden!!
De enorme klap kon onze lichte en snelle kar niet aan. Het was "boem en ho" en daar sta je dan ineens, midden in het duin... Het wiel was uit de vork en alles was door de klap zo verbogen dat we het wiel ook niet meer terug gewrikt kregen in de vork, wat we ook probeerden...
Wat te doen? Teruglopen met zes sleurende rendieren was geen optie. Ze zijn veel te sterk om kilometers lang vast te houden en wat te denken als er eentje uit je handen glipt? Dan zijn de anderen ineens nog wat sterker en voor je het weet, vliegt de hele roedel uit je handen.
Het was het beste besluit om de kar naar de bus te laten slepen door de honden. Mariella kon de boel goed managen qua sturing, al was de terugtocht een, laten we zeggen, nogal problematische aangelegenheid. Drie wielen die recht rijden en een wiel wat er scheef opstaat... dat werkt niet echt lekker, maar wat moet je als je in the middle of nowhere staat?
Ik (Marjolein) ging lekker lopend terug.
Is het hebben van een tweede kar eigenlijk overbodig?
Wij vinden het geen overbodige luxe, wil je instaan voor een goede en constante training van je honden onder allerlei omstandigheden. Gelukkig hebben we sinds afgelopen jaar een tweede kar, zodat de training van de honden, ook bij een kapotte kar, gewoon door kan gaan. Het is natuurlijk ook voor ons wel een geweldige luxe, een zwaardere en een lichtere kar te hebben.
Vorige week zijn we tijdens onze duinrit gecrasht op een bijna onzichtbaar stuk boomstronk, dat voor ¾ verscholen uit het zand stak! Domme pech en dit was voor ons de eerste keer in onze kar-carrière, dat we ergens met een kapotte kar stonden!!
De enorme klap kon onze lichte en snelle kar niet aan. Het was "boem en ho" en daar sta je dan ineens, midden in het duin... Het wiel was uit de vork en alles was door de klap zo verbogen dat we het wiel ook niet meer terug gewrikt kregen in de vork, wat we ook probeerden... Wat te doen? Teruglopen met zes sleurende rendieren was geen optie. Ze zijn veel te sterk om kilometers lang vast te houden en wat te denken als er eentje uit je handen glipt? Dan zijn de anderen ineens nog wat sterker en voor je het weet, vliegt de hele roedel uit je handen.
Het was het beste besluit om de kar naar de bus te laten slepen door de honden. Mariella kon de boel goed managen qua sturing, al was de terugtocht een, laten we zeggen, nogal problematische aangelegenheid. Drie wielen die recht rijden en een wiel wat er scheef opstaat... dat werkt niet echt lekker, maar wat moet je als je in the middle of nowhere staat?
Ik (Marjolein) ging lekker lopend terug.
Is het hebben van een tweede kar eigenlijk overbodig?
Wij vinden het geen overbodige luxe, wil je instaan voor een goede en constante training van je honden onder allerlei omstandigheden. Gelukkig hebben we sinds afgelopen jaar een tweede kar, zodat de training van de honden, ook bij een kapotte kar, gewoon door kan gaan. Het is natuurlijk ook voor ons wel een geweldige luxe, een zwaardere en een lichtere kar te hebben.
