Iditarod
Vandaag een jaar geleden vertrokken we naar Alaska voor de Iditarod en sight seeing. Wat een heerlijke tijd was het en wat hebben we ontzettend genoten van alles rondom the Iditarod, de honden, de natuur en de mensen... Vooral de “ride of your life” met de voormalige Iditarod musher Dario Martinez, dwars door de natuur bij Girdwood met meer dan flinke snelheid en veel mushingwerk soms net op het scherpst van de snede, is om niet te vergeten.
Nog een paar dagen en dan begint het Iditarod spektakel weer. Helaas zijn we er niet bij deze keer!

foto Marilyn Hatch

Overigens...
Dee Dee Jonrowe neemt voor de dertigste keer deel aan the Iditarod! Wat een prestatie en altijd nog met evenveel bevlogenheid, liefde voor de honden en de Race. Wij hebben heb veel respect voor Dee Dee. Wat zij presteert onder minder goede/slechte fysieke omstandigheden raakt ons!

Avondtraining
We hadden weer een heerlijke training met de honden afgelopen zaterdagavond. Je kunt niet omschrijven hoe je je voelt als je met je honden door de bossen en duinen racet.
Wat is het? Ultieme vrijheid... één met de natuur... je even leeg maken van alle menselijke beslommeringen... onthaasten?
In ieder geval was het weer super: lekker fris, bijna donker en nog net piepten de laatste mooie kleurtjes van de lucht door de bomen in de verte. Wat hebben we toch mooie bossen hier in de omgeving, voorlopig genoeg mogelijkheden om te karren.

De foto is niet de beste, maar is dan ook meer als een symbool bedoeld en geeft een aantal facetten van sport en genieten goed weer...

Facebook...
Ook bij ons heeft Facebook zo langzamerhand zijn intrede gedaan. Meer en meer is gebleken dat kleine impressies over de honden meer op Facebook verschenen dan bij de Impressies op onze website.
We hebben nu dan ook besloten onze Facebook pagina openbaar te maken, zodat iedereen mee kan genieten van onze honden en andere belevenissen: Dus "Join us on Facebook!"

Uiteraard voegen we nog af en toe een impressies op onze site toe, dit ook voor de mensen die geen Facebook willen of hebben.

Laura
Vorig jaar kregen we een speciaal verzoek: Laura, een ziek meisje, had als wens een keer Siberian Husky’s te ontmoeten. Of wij deze wens konden verwezenlijken? Wij hebben uiteraard meteen “JA” gezegd en op een koude ochtend hebben we Laura, die ook nog eens op die dag jarig was en Sandra, haar moeder, op bezoek gehad voor een “meet en greet” met onze honden.
Een dierbaar en dankbaar bezoek, dat een mooie en diepe indruk heeft achtergelaten bij Laura, zoals mag blijken uit onderstaand fragment uit de mail van Sandra, die we van de week ontvingen. Heerlijk om een ziek kind, maar eigenlijk ieder kind, blij te maken met zoiets eenvoudigs als een bezoekje aan onze fantastische honden!

“Hier na lange tijd weer een berichtje namens Laura.
Die het vorig jaar zo geweldig naar haar zin heeft gehad bij jullie.
Die elke dag thee drinkt uit haar husky-mok en die nog steeds de foto naast haar bed heeft staan.
Die zo af en toe tegen me zegt dat ze de honden mist en ze zo graag weer eens zou willen zien…”

Sleeën met ons team

In de rododendrons...
Gisteren hebben we eindelijk weer eens een heerlijk tochtje met de slee en de vier honden kunnen maken. Het was wel weer even wennen met de slee en zonder een al te goed remvermogen veel spectaculairder dan met onze kar.
Er was geen dikke laag sneeuw om je rem goed in te trappen... dat merkten we vooral toen het team iets rook, rechts van het pad, onder de rododendrons, waar we met een gezellig vaartje invlogen. But who cares? Met wat blaadjes in de haren konden we zo weer verder.

Vandaag was het nog mooier dan gisteren, de heldere lucht, de stralende zon, de sneeuw aange-vroren en de slee daardoor veel beter rembaar...
Wat een fantastisch leven zo op de slee, met de honden en een prachtige witte wereld om ons heen.