Eskimo
13,5 jaar en dan nog zo alert in de camera kijken tijdens de wandeling!

Blijf nog heel lang bij ons!

Buddha
Altijd leuk die roetmoppen. Eerst Buddha met zo'n lekker zwart ondeugend koppie (2009) en nu onze kleine Vos.

Veel mensen vinden ze niet zo op een husky lijken... Aahh!
Tijdens een bepaalde levensfase lijken Bu en Vos zelfs wel een beetje op elkaar.

Vos

Happy birthday
Komaksiut's S Litter "puppy's"! Birthday wishes go to Switzerland, Belgium and the Netherlands!

Met nogmaals dank aan Nies en Hyls Heeringa voor onze lieve Scott!

Siberian Spirit Coyote Jack (Baldr/CJ)

* 29-10-2007    † 12-09-2013

Op 12 september, in het vroege ochtenduur, is tijdens de training "onze" lieve Jack

zomaar ineens overleden. Weg voor altijd...

Vele herinneringen en evenzoveel mooie beelden...
Coyote Jack, een bijzondere en lieve hond; kindje van onze Yuma en Komaksiut's Tok en nestbroer van Snow, Chinook, Cosmo en onze Wolf.

Wij kennen Jack vanaf zijn geboorte: de eerste zes weken in het nest was hij wat stil en teruggetrokken, tot hij zich in één weekend ontpopte tot een stoer en bijdehand mannetje,

dat zijn broertjes en kleine zusje aardig kon domineren! Negen weken... een prachtige en onvergetelijke tijd met ons C-nest!

We zijn dankbaar, dat er heel veel van hem gehouden is door Nanja, Hans en Indirah, op wiens leven hij in vele opzichten een grote impact heeft gehad. Jack maakte vier jaar deel uit van hun leven.
Dank ook aan Siep en Rosine, die hem liefdevol in hun roedel opnamen; hij was er helemaal op zijn plaats! Door zijn komst gingen Siep en Roos weer een stapje verder in de sledehondensport.
Want... voor de step of kar staan en "werken in het harnas" was wat Jack het liefste deed. Hij was altijd "in" voor een wedstrijd of een heerlijke, lange rit door de bossen. Het is dan ook heel bijzonder, dat hij tijdens "zijn" sport, zijn liefste bezigheid, het leven heeft verlaten.

"Zijn tijd" zat erop… het was niet lang, maar hij heeft genoten! Hij heeft het hart van velen gestolen en een onuitwisbare indruk achter gelaten.

Het ga je goed lieve Jack!

Onze liefde voor jou is en blijft voor altijd.

Marlin
De papa van Scott en Vos, Jedeye Marlin of Manitou, werd "Beste Veteraan" tijdens de Kampioensclubmatch van de Siberische Husky Klub Nederland, de rasvereniging voor de Siberians.

Ook twee broertjes van Vos vielen in de prijzen, evenals een halfzus van onze jongens. Een uitmuntende papa; we zijn trots op hem, Het is zo'n mooie, relaxte en hardwerkende hond.

It's all in the Family… Vos en Hitchiti
We vroegen ons af hoe ons puppy Vos toch aan die spikkels op zijn pootjes komt? Geen van beide ouders heeft dat... en ook zeker de grootouders niet. Wacht... bij Nies Heeringa zit Coastrunners Hitchiti, die heeft ook stippen. Was zij niet ergens familie van Vos? Even nakijken… en ja, wat lezen we: De vader van Hitchiti is Jedeyes Smart, een broer van de vader van Marlin (Marlin = papa van Vos en Scott).

Hoe bijzonder dat "familietrekjes" zomaar ineens weer generaties later de kop opsteken...

Coastrunners Hitchiti

De zee blijft trekken...
Zoveel mogelijk nemen we nu in de avonduren (na 19:00 uur, dan mogen de doggies ook weer) een van de honden mee naar zee om even uit te rennen. Meestal samen met kleine Vos. Jammer genoeg kunnen niet alle honden tegelijk mee. Daarom maken we iedere keer een keuze welke hond we meenemen en naar welk strand. Afgelopen week ging Buddha mee: zij moet naar een ruim strand, waar het niet druk is. Ze heeft nogal de neiging mensen aan te tetteren met haar, overigens totaal onschuldige grote mond en dit samen met haar herderachtige uiterlijk, kan dat mensen wel eens flink afschrikken. Net als Scott loopt ze heel hard en is ze erg onstuimig! Daarbij kijkt Scott ook nog eens niet uit; die voelt een bommetje in zijn kont, spurt vooruit en loopt je met het grootste gemak ondersteboven.
De zomer is een lange warme periode dit jaar en we kunnen weinig tot niets. Op de fiets, in de vroege ochtenduren, zit er ook niet echt vaak in. Het is een beetje doorzitten wat de honden betreft. De zee is dan een mooie uitkomst.

Vosje wordt heel langzaamaan Vos...
Het gaat goed met onze kleine Vos; nu alweer vijftien weken. Alhoewel wij eerst vonden dat hij zo klein bleef, zien we nu toch wel dat hij groter wordt. Zijn dagelijks leventje staat in het teken van spelen met zijn broer, slapen, eten, spelen, eten, slapen en vooral leuke uitjes maken naar zee of bos met een van de andere honden uit de roedel. Wat een heerlijk onbezorgd bestaan en zo ziet hij er ook uit... onbezorgd en onschuldig met zijn bruine kraalogen. Vos blijft nog steeds terughoudend naar mensen, die hij niet goed kent, maar met vreemde honden gaat het al heel goed! Hij komt er wel; hij heeft gewoon wat meer tijd nodig om te wennen aan al die lieve mensen, die hem zo lief vinden dat ze hem willen aaien, oppakken of knuffelen...


Buurjongens op stap (Vos en Spencer)

Broertjes Vos en Scott

De Broers
van Vos en Scott
Dit zijn de broers en broertjes van Scott en Vos. Ze wonen in Zwitserland. Vooraan de "jongens" uit het S-nest en bovenaan de foto de reutjes uit het U-nest.








Wolf
Ook Wolf was mee naar zee met ons en haar oma. Na drie jaar vast aan een lijntje had ze eindelijk weer even de vrijheid aan zee. Ze nam het er lekker van en ging volkomen haar eigen gang. Joeg achter de paarden aan (niet fijn), bedelde met succes om eten bij de strandhuisjes (niet fijn) en luisterde niet echt goed. Enfin, we hebben het er zonder kleerscheuren afgebracht! Alles onder het motto: af en toe moet je weer eens wat proberen...!  Wolf heeft in ieder geval heerlijk genoten en daar ging het allemaal om!