Wolf Maps... een uitstekende test!
Regelmatig raadplegen wij o.a. Google Maps of gewoon ouderwets de kaart om leuke routes te vinden voor een tour met de honden. Steeds hetzelfde rondje is voor ons en de honden een saaie aangelegenheid. Daarbij gebruiken we dan ook nog de app op de smartphone om te checken of we wel goed gaan en niet teveel de gewenste kilometers gaan overschrijden.

Leidhond
Onze leidhond Wolf (ja Gudrun van den Broek, je had gelijk... goed leidhondje!) heeft zo haar eigen maps. Die heeft ze altijd bij zich, nee... niet in een tasje om haar nek... alle routes zitten "gewoon" in haar hoofdje.
Vanmorgen hebben we een start gemaakt en na een aantal kilometers hebben we Wolf de route laten aangeven! Helemaal Perfect! Nadat wij na een tijdje inmiddels het spoor al enigszins bijster waren, had Wolf alles paraat in haar lieve koppetje. Afslag links, bochtje zo, paadje hier, kronkelweggetje rechts... (en wij nog checken onderweg of we echt wel goed gingen) en zo leidde ze ons dwars over de graslandjes naar het water met de aalscholvers! Hup lekker even afkoelen in het meertje, want ze had het warm en "haar gevolg" ook! Daarna weer fier en monter door, via haar eigen "de naar huisroute" (huis=auto).

Geweldig. 10 Kilometer via Wolfs Maps
Bij het nakijken op de smartphone bleken we deze route slechts 1 keer eerder gelopen te hebben... ook exact de 10 kilometer.

Een Map in Wolfskleren! Love you Wolfy!!!
   

Kerstwens

Wij wensen jullie allemaal heel fijne en gezellige kerstdagen!

Kerst in zicht
Bijna kerst en de temperatuur aan de kust is vandaag 10 graden met een aantrekkende harde tot stormachtige wind.
De winter is nog ver te zoeken. Toch hebben we de afgelopen week lekker kunnen trainen, als we vooraf maar goed de temperatuur bekeken. Het ritje langs de zee vandaag, als afsluiting van de training, was heerlijk voor de honden. Ze werden als het ware over het strand geblazen. Je kon aan de zee al zien dat er storm op komst was.

Temperatuur
Bij ieder husky sledehonden-
team speelt bij de training de temperatuur (en o.a. ook nog de luchtvochtigheid) een cruciale rol. De husky kan bij te hoge temperaturen en inspanning sneller oververhit raken. Een verraderlijk element in onze sledehondensport!
We betrachten daarom, zoals vele mushers met ons, uiterste zorgvuldigheid in onze afwegingen welke dagen we wel of niet gaan trainen, welke trail wij nemen en hoeveel kilometer we gaan.
Aangezien de winter bij uitstek de trainingstijd is, zijn wij de afgelopen maanden helaas veel aan het mopperen over slap weer en terecht vinden wij... Waar anderen blij zijn de "zachte" winter vooralsnog door te kunnen zonder ijs en sneeuw wachten wij nog met smart op lagere temperaturen. Pas dan kunnen we echt nog meer kilometers maken door bossen en duinen.
Vandaag maakten we een rit door bos en duin naar de zee. De fototafereeltjes zijn altijd weer leuk.

DASSC Kuinderbos

Dit weekend hadden we onze eerste wedstrijd van de DASSC dit jaar en kijk... toch nog onverwacht behaalden we zondag de  1e prijs  met ons team in de 4 hondenklasse!

Het was twee dagen een super drek parcours en dus zwaar werk voor de doggies en musher Mariella, maar de honden deden het fantastisch!

De temperatuur was zaterdag helaas een beetje aan de lauwe kant, maar zondag maakte weer veel goed.

Geweldig gedaan Buddha, Scott, Balto en Wolf!

We zijn zo trots op jullie!

Goud...
Op onze wenken bediend:
Nog geen paar dagen geleden klaagden we over slap weer en slechte foto's... en kijk! Wat een prachtige ochtend, wat een heerlijke temperatuur en wat een mooie plaatjes.
Moederziel alleen waren we op het immense parkeerterrein en in het bos was onze enige ontmoeting met de buizerd, die opvloog toen we voorbij reden. Ochtendstond heeft goud in de mond en zo is het...

Storm
Vanmorgen een super goede ochtend training door het duingebied. Omdat we bezoek kregen, waren we vroeg op pad gegaan en in het half donker vertrokken we, met meteen een steil duin op, richting bos en zee. We waren erg benieuwd hoe het er uit zou zien bij het laatste gedeelte van onze route, de 2 km over het strand. Na de laatste "horrorstorm" met springtij waren we wel op het een en ander voorbereid.

Toen we vlak bij zee kwamen merkten we al, dat de zee nog behoorlijk onrustig was en dat windkracht 2 (volgens weer.nl) wel erg optimistisch was. Bij de duinafgang zetten we het team stil (en vast) en liepen zelf verder naar het punt, waar we naar beneden moesten. Wat we daar zagen overtrof alles... we konden gewoon het strand niet op.

Alle duinen waren bijna kaarsrecht afgeslagen en wij keken van boven zo een paar meter naar beneden. Omdraaien was geen optie... dan waren we te lang onderweg. Dus dan zelf maar op een goeie plek een wat schuine duinafgang maken. Met behulp van moeder natuur, die toch ergens nog een heel klein beetje schuin aflopend paadje had achtergelaten en veel heen en weer glijden met vooral veel zand verplaatsing, hadden we een enigszins schuine afgang gemaakt. Deze was echter lang niet veilig genoeg om met de honden en de kar naar beneden te gaan. Het team moest losgekoppeld worden van de kar en een van ons zou, al glijdend op de billen, met de vijf honden naar beneden gaan. De kar zou met duw en trekwerk volgen.

Toen ineens kwam er, het leek bijna wel vanuit het niets, zomaar een meneer aangewandeld, die ons uiteindelijk, na wat overleg, gelukkig terzijde stond als extra hulpdienst! Toeval bestaat niet.
Eenmaal alles beneden op het strand, hebben we alle honden weer gekoppeld aan de kar en konden we "rustig" onze rit vervolgen. Met Siberians maak je van alles mee... Never a dull moment!

Huskyritjes
Onze husky's en de sledehondensport zijn onze grote passie en dit heeft vorig jaar geleid tot het ontstaan van Snowdogs on Tour
De afgelopen jaren hadden we steeds meer vrienden mee tijdens onze huskyritjes met de kar. Het werkt nou eenmaal zo dat, als je enthousiast bent voor iets, je een ander daar ook graag van mee wilt laten genieten.

Aanbieding
Langzamerhand rees bij ons het idee onze ritjes misschien ook aan te gaan bieden aan mensen, die wij helemaal niet kennen, maar die misschien ook wel heel graag de kans zouden willen hebben zoiets eens mee te maken... want zeg nou eerlijk: wat voor een heerlijk gevoel van vrijheid geeft zo'n rit je, zittend op een kar, met een stel mooie hardwerkende husky's ervoor, die jou deze ervaring geven?     

Wilt u ook genieten van een sledehondenrit met ons team,
kijk dan bij (link): SnowDogs on Tour.

SnowDogs on Tour op Facebook
We hebben inmiddels meer dan 100 likes op onze SnowDogs on Tour FB pagina en zoals beloofd zouden we een gratis karrit weggeven als we 100 likes hadden.
Een aantal weken geleden deden we alle namen van onze SnowDogs fans bij elkaar in de Halloween hoed en onze goede vriendin Rona trok de winnende naam!
Bekijk hieronder het filmpje!

Voor onze FB SnowDogs on Tour pagina klikt u op onderstaande link.

https://www.facebook.com/pages/Snowdogs-on-Tour/408023719214721

Goede tijden
Goede tijden met kouder, maar mooier weer lijken aan te breken. De  grijze massa buiten trekt op en we gaan weer lekker kilometers maken met onze doggies.
Half december (14 en 15 dec) doen we, net zoals afgelopen jaren, mee met de Karrenwedstrijden van de DASSC in het Kuinderbos (Kuinre).

We nemen de jongste garde van de honden mee en Eskimo en Bear blijven lekker thuis bij de oppas.

Als we de lange termijn weersvoorspellingen voor het Kuinderbos bekijken, dan ziet het er goed uit en zullen we minder drek tegenkomen op de trail in het bos, dan voorgaande jaren.

In ieder geval hebben wij er weer zin in en kijken er naar uit!

download hier het inschrijfformulier in pdf

Kuinderbos 2012  

Overzicht november 2013

16 en 17 november 2013 MHSC Hardenberg
Super trots op de Siberian Spirits. Tijdens de wedstrijden van MHSC toch weer een heel mooie plaats in de zes honden klasse. Eigenlijk was het weer heel bijzonder, dat we zo hoog zijn geklommen!
Met dank aan Rona voor Sky, die dit jaar voor het eerst meeliep.
Ook Linde dank voor je inzet en ondersteuning.
Met z'n allen hebben we toch maar weer even wat heel leuks neergezet!

klik hier om het plaatje te lezen

Klimmen...
Eindelijk, na maanden, hebben we weer meer kunnen trainen in ons eigen trainingsgebied van Staatsbosbeheer. De slappe temperaturen, gepaard gaande met soms te hoge luchtvochtigheid, heeft ons gedwongen tot nu toe "vlak" te trainen, maar met het betere weer ziet het er naar uit, dat we voorlopig weer kunnen doorstomen met flinke heuveltraining.
Mariella heeft in november vaak alleen getraind. Door werkzaamheden konden we niet samen, maar dat was mooi voor de honden, want de heuveltjes nemen is aanmerkelijk lichter als je alleen op de kar staat!
Balto en Wolf doen het uitstekend als leiderspaar.
Alle honden staan mooi "line out", ook Hieper en Pieper = Balto en Wolf, die vaak maar blijven draaien... Lekker gaan, in je uppie in het grote bos.
Prachtig weer... de zon opkomend aan de ene kant en ook de maan nog aan de andere kant zichtbaar... Alles doodstil... genieten van kilometers aan rust en ruimte.

In vorm
Onze Scott heeft wat langer tijd nodig om goed "in vorm" te komen. Fysiek, maar ook zeker mentaal was hij een jaar geleden nog niet in "Sleddogshape". Zo wilde hij o.a. voor het trainen slecht tot niet drinken (een absolute must voor de vochthuishouding) en wat we ook uit de kast haalden aan lekkere soepjes, hij trok steeds zijn neus omhoog.
Nu gaat dat allemaal prima, hij drinkt en werkt goed en doseert zijn snelheid op het juiste moment. Hij is heel veel veranderd; een prachtige Siberian wordt het. Wij zijn trots!

Siriushoeve
Wij en de honden hebben genoten bij de Siriushoeve. Buiten de bedden, die voor onze ruggen te hard waren en wij daardoor slecht sliepen, was alles prima in orde. Een mega vrijheid voor de honden, die helemaal uit hun dak konden gaan... rennen op een super groot veld en alles is zo hondvriendelijk!

Een echte aanrader voor mensen met (meerdere) honden. De omgeving van Ost Friesland vonden wij op zich weinig inspirerend... een beetje zoals bij ons, veel weidelandschappen met koeien en alles vlak.
Ook hebben we wel even moeten puzzelen om een leuk trainingsgebied voor de honden te vinden. Hoe lastig was het om dat allemaal zonder internet te doen (er is geen internet in de huisjes).

Dat zijn we niet meer gewend. Wij googelen wat af, waar we ook zijn, altijd op zoek naar mooie gebieden voor ons en de honden om te trainen.

Toen we echter een gebied hadden gevonden, hadden we ook wel wat! Op ongeveer drie kwartier rijden van Rhauderfehn ligt het Thülsfelder Talsperre, een prachtig Wald met vlakbij een groot stuwmeer, waarlangs je overigens ook een mooie rondwandeling kunt maken van 10 kilometer. We konden superfijn karren met de honden door kilometers stil bos met mooie en minder mooie paden, langs vele kijkhutten, omringd door echt fantastische natuur. Wat een genot voor ons allemaal. Highlights van onze vakantie deze tochtjes!

Dank aan Klaas en Anouschka van de Siriushoeve voor deze bijzondere mogelijkheid om met zoveel honden te kunnen komen.

Fun Run bij de Siriushoeve

Geslaagd!
Gisteravond de "diplomauitreiking" van onze jongste Siberian Spirit telg, Vos. Geslaagd met negens en tienen voor de basiscursus.
Vos heeft veel geleerd in drie keer per week hondenschool en dat vier weken lang. Het heeft hem (en natuurlijk zijdelings ook ons) in vele opzichten veel gebracht, vooral meer vertrouwen in de mens. Vos heeft een natuurlijke will to please en is een schrandere en leergierige jonge hond.
We zijn heel trots op hem!

Oeps!
Wat mogen we ons toch gelukkig prijzen, dat we de ochtend met de goede temperatuur kunnen pakken als die er is. Tien graden vanochtend!
Vroeg en vlug uit de veren, soepje (de honden dan), twintig minuutjes rijden en gaan met de roedel.
Voorzichtig langs de schaapjes... we weten inmiddels precies waar ze staan. 's Nachts gaan ze onder de afrastering door en op het moment, dat wij aan komen rennen, worden ze ineens opgeschrikt uit hun ochtendoverpeinzingen. Vliegensvlug schieten ze weg en nog enigszins bedremmeld kijken ze ons na vanachter hun afrastering, Ah gossie!
Verder ging alles goed, tot we op een redelijk ruim pad, vlak na de bocht, ineens op een wandelaar met twee Beagles stuiten. We weten niet meer hoe het allemaal ging... de voorste honden vlogen over de Beagles heen, Mariella riep "DOOR" en wonder boven wonder kwamen we er weer allemaal zonder kleerscheuren af! De meneer met de Beagles, waarschijnlijk al gealarmeerd door de jingle bells op onze kar, stond verstijfd langs de kant met zijn twee schatjes, zag alles gebeuren en lachte ons nog vriendelijk toe! Waarschijnlijk ging het allemaal zo snel, dat geen van ons besefte, wat er allemaal had kunnen gebeuren... eind goed, al goed.

Vos en z'n oma
Kleine jongens worden groot, maar Vos (nu bijna 6 maanden) gaat graag met zijn "oma" naar het strand; heerlijke dagen om nog even te rennen door de zee of om een sprintje te trekken met oma, die, alhoewel 13 jaar ouder, heel graag bij zulke activiteiten nog even het voortouw neemt.
Happy dogs!

Kar
Onze Flauger kar laat ons eigenlijk nooit in de steek. Afgelopen winter een keer met bevroren remmen en nu vanmorgen merkten we ineens, vlak na het vertrek, dat er een band lek was. Gelukkig was ie te beademen (handig zo'n pompje op de kar) en konden we weer verder. Hoe hadden we anders ons opstartend team, gedreven door adrenaline, kunnen uitleggen, dat ze weer terug naar de bus moesten? Na nog een keer bijpompen onderweg toch ons zompig en mistig ritje kunnen volbrengen. Heerlijk begin van de dag!

Onverwacht
Vanmorgen vroeg de thermometer bekeken... achterdeur open voor een vochtigheidscheck en Yes! Onverwacht zag alles er toch nog ineens goed uit, alhoewel de mensen van de weersvoorspellingen hier aan de kust een ander beeld hadden geschept. Iedereen was snel paraat voor de overheerlijke Siberian Spirit ochtendsoep, daarna het hele clubje in de bus en gaan! Wat een onverwacht genoegen op deze heerlijke zondagmorgen. Je kunt je dag niet beter beginnen dan met de honden te trainen!

De eerste karrit
en het weglopertje
Nee... wij waren nog niet met de kar. Met de steeds nog warme kust-temperaturen stapten wij nog op de fiets voor een ronde bikejöring. Helaas was het de laatste tijd wat tricky aan het worden, eigenlijk werd twee sterke honden voor de fiets ons allebei een beetje te machtig en moesten we zelf alle zeilen bijzetten de boel goed te managen.

Dus afgelopen donderdag het team weer voor de kar gezet en we reden een mooie ronde van 5,5 kilometer. Dit jaar geen gewenningsproblemen; we gingen zonder problemen vol gas weer vooruit. Heerlijk!! Wat hebben we allemaal weer genoten.
Onze kleine Vos gaat altijd mee naar de trainingen. Gewoon om te kijken hoe alles gaat. Voor we met de kar of fiets vertrekken mag ie even los rondrennen bij de bus, maar helaas... hij is een beetje een runaway. Vanmorgen moesten we hem verderop van een veld plukken. Nee, komen deed ie niet... hij was konijnenkeutels aan het eten. Vies doggie...


Wij hebben er weer zin in!
Happy trails voor onze mushing friends!

Buiten
We houden deuren en ramen gesloten en laten de wolven lekker buiten staan

SnowDogs sponsoractie
Dit najaar zijn we gestart met onze SnowDogs Sponsor Actie: Voor €100, €50 of €25 per jaar kunt u een van de honden uit het Siberian Spirit team sponsoren.

Balto; onze charmeur, leaddog

Hoe werkt de sponsoring?
U sponsort, naar uw eigen keuze, een van de honden uit het team en in ruil daarvoor krijgt u van ons het "SnowDogs Fun pakket".

Waarvoor is deze actie bedoeld?
• een stukje financiele ondersteuning
• promotie van ons team en SnowDogs on Tour

Voor wie is deze actie bedoeld?
• voor Siberian Husky fans, die door omstandigheden zelf niet in de gelegenheid zijn een husky aan te schaffen, maar toch betrokken willen zijn bij het dagelijks leven van een door hem/haar uitgezochte Sponsor Husky uit ons team.
• voor mensen, die het leuk en zinvol vinden ons team, om wat voor reden dan ook, financieel te ondersteunen

€100 sponsoring
• Sponsor certificaat
• Een foto met beschrijving van de door u gesponsorde hond
• Een SnowDogs sleutelhanger
• Een Fun Run door de duinen met de honden en de kar
• Een regelmatige update over uw gesponsorde hond

Eskimo; onze alpha, met pensioen

€50 sponsoring
• Sponsor certificaat
• Een foto met beschrijving van de door u gesponsorde hond
• Een SnowDogs sleutelhanger
• Een Meet en Greet met uw adoptie hond bij ons thuis
• Een regelmatige update over uw gesponsorde hond

€25 sponsoring
• Sponsor certificaat
• Een foto met beschrijving van de door u gesponsorde hond
• Een SnowDogs sleutelhanger
• Een regelmatige update over de door u gesponsorde hond

Welke Honden kunt u sponsoren?
U kunt in principe alle honden uit ons team sponsoren, ook de honden die niet meer of nog niet, meelopen in het team. Maak zelf uw keuze/keuzes.
Kijk voor de Siberian van uw keuze op onze SnowDogs website bij Het Team

Scotty; onze mascotte, wheeldog

Sponsorformulier
Meld u aan via het sponsorformulier.
Nadat wij uw formulier en betaling hebben ontvangen, maken wij de sponsoring zo spoedig mogelijk in orde!


download hier het sponsorformulier

Wij en de honden kijken uit naar
uw Sponsorbijdrage!

Eskimo
13,5 jaar en dan nog zo alert in de camera kijken tijdens de wandeling!

Blijf nog heel lang bij ons!

Buddha
Altijd leuk die roetmoppen. Eerst Buddha met zo'n lekker zwart ondeugend koppie (2009) en nu onze kleine Vos.

Veel mensen vinden ze niet zo op een husky lijken... Aahh!
Tijdens een bepaalde levensfase lijken Bu en Vos zelfs wel een beetje op elkaar.

Vos

Happy birthday
Komaksiut's S Litter "puppy's"! Birthday wishes go to Switzerland, Belgium and the Netherlands!

Met nogmaals dank aan Nies en Hyls Heeringa voor onze lieve Scott!

Siberian Spirit Coyote Jack (Baldr/CJ)

* 29-10-2007    † 12-09-2013

Op 12 september, in het vroege ochtenduur, is tijdens de training "onze" lieve Jack

zomaar ineens overleden. Weg voor altijd...

Vele herinneringen en evenzoveel mooie beelden...
Coyote Jack, een bijzondere en lieve hond; kindje van onze Yuma en Komaksiut's Tok en nestbroer van Snow, Chinook, Cosmo en onze Wolf.

Wij kennen Jack vanaf zijn geboorte: de eerste zes weken in het nest was hij wat stil en teruggetrokken, tot hij zich in één weekend ontpopte tot een stoer en bijdehand mannetje,

dat zijn broertjes en kleine zusje aardig kon domineren! Negen weken... een prachtige en onvergetelijke tijd met ons C-nest!

We zijn dankbaar, dat er heel veel van hem gehouden is door Nanja, Hans en Indirah, op wiens leven hij in vele opzichten een grote impact heeft gehad. Jack maakte vier jaar deel uit van hun leven.
Dank ook aan Siep en Rosine, die hem liefdevol in hun roedel opnamen; hij was er helemaal op zijn plaats! Door zijn komst gingen Siep en Roos weer een stapje verder in de sledehondensport.
Want... voor de step of kar staan en "werken in het harnas" was wat Jack het liefste deed. Hij was altijd "in" voor een wedstrijd of een heerlijke, lange rit door de bossen. Het is dan ook heel bijzonder, dat hij tijdens "zijn" sport, zijn liefste bezigheid, het leven heeft verlaten.

"Zijn tijd" zat erop… het was niet lang, maar hij heeft genoten! Hij heeft het hart van velen gestolen en een onuitwisbare indruk achter gelaten.

Het ga je goed lieve Jack!

Onze liefde voor jou is en blijft voor altijd.

Marlin
De papa van Scott en Vos, Jedeye Marlin of Manitou, werd "Beste Veteraan" tijdens de Kampioensclubmatch van de Siberische Husky Klub Nederland, de rasvereniging voor de Siberians.

Ook twee broertjes van Vos vielen in de prijzen, evenals een halfzus van onze jongens. Een uitmuntende papa; we zijn trots op hem, Het is zo'n mooie, relaxte en hardwerkende hond.

It's all in the Family… Vos en Hitchiti
We vroegen ons af hoe ons puppy Vos toch aan die spikkels op zijn pootjes komt? Geen van beide ouders heeft dat... en ook zeker de grootouders niet. Wacht... bij Nies Heeringa zit Coastrunners Hitchiti, die heeft ook stippen. Was zij niet ergens familie van Vos? Even nakijken… en ja, wat lezen we: De vader van Hitchiti is Jedeyes Smart, een broer van de vader van Marlin (Marlin = papa van Vos en Scott).

Hoe bijzonder dat "familietrekjes" zomaar ineens weer generaties later de kop opsteken...

Coastrunners Hitchiti

De zee blijft trekken...
Zoveel mogelijk nemen we nu in de avonduren (na 19:00 uur, dan mogen de doggies ook weer) een van de honden mee naar zee om even uit te rennen. Meestal samen met kleine Vos. Jammer genoeg kunnen niet alle honden tegelijk mee. Daarom maken we iedere keer een keuze welke hond we meenemen en naar welk strand. Afgelopen week ging Buddha mee: zij moet naar een ruim strand, waar het niet druk is. Ze heeft nogal de neiging mensen aan te tetteren met haar, overigens totaal onschuldige grote mond en dit samen met haar herderachtige uiterlijk, kan dat mensen wel eens flink afschrikken. Net als Scott loopt ze heel hard en is ze erg onstuimig! Daarbij kijkt Scott ook nog eens niet uit; die voelt een bommetje in zijn kont, spurt vooruit en loopt je met het grootste gemak ondersteboven.
De zomer is een lange warme periode dit jaar en we kunnen weinig tot niets. Op de fiets, in de vroege ochtenduren, zit er ook niet echt vaak in. Het is een beetje doorzitten wat de honden betreft. De zee is dan een mooie uitkomst.

Vosje wordt heel langzaamaan Vos...
Het gaat goed met onze kleine Vos; nu alweer vijftien weken. Alhoewel wij eerst vonden dat hij zo klein bleef, zien we nu toch wel dat hij groter wordt. Zijn dagelijks leventje staat in het teken van spelen met zijn broer, slapen, eten, spelen, eten, slapen en vooral leuke uitjes maken naar zee of bos met een van de andere honden uit de roedel. Wat een heerlijk onbezorgd bestaan en zo ziet hij er ook uit... onbezorgd en onschuldig met zijn bruine kraalogen. Vos blijft nog steeds terughoudend naar mensen, die hij niet goed kent, maar met vreemde honden gaat het al heel goed! Hij komt er wel; hij heeft gewoon wat meer tijd nodig om te wennen aan al die lieve mensen, die hem zo lief vinden dat ze hem willen aaien, oppakken of knuffelen...


Buurjongens op stap (Vos en Spencer)

Broertjes Vos en Scott

De Broers
van Vos en Scott
Dit zijn de broers en broertjes van Scott en Vos. Ze wonen in Zwitserland. Vooraan de "jongens" uit het S-nest en bovenaan de foto de reutjes uit het U-nest.








Wolf
Ook Wolf was mee naar zee met ons en haar oma. Na drie jaar vast aan een lijntje had ze eindelijk weer even de vrijheid aan zee. Ze nam het er lekker van en ging volkomen haar eigen gang. Joeg achter de paarden aan (niet fijn), bedelde met succes om eten bij de strandhuisjes (niet fijn) en luisterde niet echt goed. Enfin, we hebben het er zonder kleerscheuren afgebracht! Alles onder het motto: af en toe moet je weer eens wat proberen...!  Wolf heeft in ieder geval heerlijk genoten en daar ging het allemaal om!