Operatie Buddha 
Vandaag is Buddha geopereerd aan een zgn. histiocytoom ofwel een jonge honden tumor.
Deze tumor komt vrij veel voor en dan vnl. aan poten, neus en oren. Vaak op maar één plaats, maar soms ook op meerdere plaatsen tegelijk.
De tumor verdwijnt vaak vanzelf weer, maar het is niet te voorspellen hoe lang dat duurt en òf het ook werkelijk zal verdwijnen. In een klein aantal gevallen kan het kwaadaardig worden.
Buddha had de tumor aan haar linkerachterpootje en wij hebben vrij snel besloten het te laten verwijderen. Stel je voor het wordt kwaadaardig!
Bovendien jeukte het en ging ze er aan bijten, waardoor het ging bloeden.
Ook oma Eskimo en moeder Yuma vonden het bultje onnatuurlijk en zo begon iedereen zich met het vreemde bobbeltje te bemoeien.
Nu is het vreemde bultje weg en onze jongste lieverd kwam weer helemaal
fris en fruitig bij de dierenarts vandaan met een mega kap om haar koppie en het pootje in het verband. Volgens de dierenarts kon Buddha dankzij de kap niet bij haar pootje. Dat was mooi!
Nog geen vier minuten thuis zag ik Buddha op de bank zitten, heftig in de weer om het irritante verbandje weg te werken. Zo zo... prima die kap dus... Geen vuiltje aan de lucht, dacht Buddha, ik kan overal makkelijk bij!
Nu maar het voetje helemaal ingetaped met speciaal hondenverband dat vanzelf kleeft: het ziet er enig uit, fluoriserend groen met smiley's erop en de kap inmiddels een maatje groter besteld... Maar verder gaat alles goed met haar!
Vandaag is Buddha geopereerd aan een zgn. histiocytoom ofwel een jonge honden tumor.
Deze tumor komt vrij veel voor en dan vnl. aan poten, neus en oren. Vaak op maar één plaats, maar soms ook op meerdere plaatsen tegelijk.
De tumor verdwijnt vaak vanzelf weer, maar het is niet te voorspellen hoe lang dat duurt en òf het ook werkelijk zal verdwijnen. In een klein aantal gevallen kan het kwaadaardig worden.
Buddha had de tumor aan haar linkerachterpootje en wij hebben vrij snel besloten het te laten verwijderen. Stel je voor het wordt kwaadaardig!
Bovendien jeukte het en ging ze er aan bijten, waardoor het ging bloeden.
Ook oma Eskimo en moeder Yuma vonden het bultje onnatuurlijk en zo begon iedereen zich met het vreemde bobbeltje te bemoeien.
Nu is het vreemde bultje weg en onze jongste lieverd kwam weer helemaal
fris en fruitig bij de dierenarts vandaan met een mega kap om haar koppie en het pootje in het verband. Volgens de dierenarts kon Buddha dankzij de kap niet bij haar pootje. Dat was mooi!
Nog geen vier minuten thuis zag ik Buddha op de bank zitten, heftig in de weer om het irritante verbandje weg te werken. Zo zo... prima die kap dus... Geen vuiltje aan de lucht, dacht Buddha, ik kan overal makkelijk bij!Nu maar het voetje helemaal ingetaped met speciaal hondenverband dat vanzelf kleeft: het ziet er enig uit, fluoriserend groen met smiley's erop en de kap inmiddels een maatje groter besteld... Maar verder gaat alles goed met haar!
