De zee blijft trekken...
Zoveel mogelijk nemen we nu in de avonduren (na 19:00 uur, dan mogen de doggies ook weer) een van de honden mee naar zee om even uit te rennen. Meestal samen met kleine Vos. Jammer genoeg kunnen niet alle honden tegelijk mee. Daarom maken we iedere keer een keuze welke hond we meenemen en naar welk strand. Afgelopen week ging Buddha mee: zij moet naar een ruim strand, waar het niet druk is. Ze heeft nogal de neiging mensen aan te tetteren met haar, overigens totaal onschuldige grote mond en dit samen met haar herderachtige uiterlijk, kan dat mensen wel eens flink afschrikken. Net als Scott loopt ze heel hard en is ze erg onstuimig! Daarbij kijkt Scott ook nog eens niet uit; die voelt een bommetje in zijn kont, spurt vooruit en loopt je met het grootste gemak ondersteboven.
De zomer is een lange warme periode dit jaar en we kunnen weinig tot niets. Op de fiets, in de vroege ochtenduren, zit er ook niet echt vaak in. Het is een beetje doorzitten wat de honden betreft. De zee is dan een mooie uitkomst.
Vosje wordt heel langzaamaan Vos...
Het gaat goed met onze kleine Vos; nu alweer vijftien weken. Alhoewel wij eerst vonden dat hij zo klein bleef, zien we nu toch wel dat hij groter wordt. Zijn dagelijks leventje staat in het teken van spelen met zijn broer, slapen, eten, spelen, eten, slapen en vooral leuke uitjes maken naar zee of bos met een van de andere honden uit de roedel. Wat een heerlijk onbezorgd bestaan en zo ziet hij er ook uit... onbezorgd en onschuldig met zijn bruine kraalogen. Vos blijft nog steeds terughoudend naar mensen, die hij niet goed kent, maar met vreemde honden gaat het al heel goed! Hij komt er wel; hij heeft gewoon wat meer tijd nodig om te wennen aan al die lieve mensen, die hem zo lief vinden dat ze hem willen aaien, oppakken of knuffelen...
Buurjongens op stap (Vos en Spencer)
Broertjes Vos en Scott
De Broers
van Vos en Scott
Dit zijn de broers en broertjes van Scott en Vos. Ze wonen in Zwitserland. Vooraan de "jongens" uit het S-nest en bovenaan de foto de reutjes uit het U-nest.
Wolf
Ook Wolf was mee naar zee met ons en haar oma. Na drie jaar vast aan een lijntje had ze eindelijk weer even de vrijheid aan zee. Ze nam het er lekker van en ging volkomen haar eigen gang. Joeg achter de paarden aan (niet fijn), bedelde met succes om eten bij de strandhuisjes (niet fijn) en luisterde niet echt goed. Enfin, we hebben het er zonder kleerscheuren afgebracht! Alles onder het motto: af en toe moet je weer eens wat proberen...! Wolf heeft in ieder geval heerlijk genoten en daar ging het allemaal om!
Zoveel mogelijk nemen we nu in de avonduren (na 19:00 uur, dan mogen de doggies ook weer) een van de honden mee naar zee om even uit te rennen. Meestal samen met kleine Vos. Jammer genoeg kunnen niet alle honden tegelijk mee. Daarom maken we iedere keer een keuze welke hond we meenemen en naar welk strand. Afgelopen week ging Buddha mee: zij moet naar een ruim strand, waar het niet druk is. Ze heeft nogal de neiging mensen aan te tetteren met haar, overigens totaal onschuldige grote mond en dit samen met haar herderachtige uiterlijk, kan dat mensen wel eens flink afschrikken. Net als Scott loopt ze heel hard en is ze erg onstuimig! Daarbij kijkt Scott ook nog eens niet uit; die voelt een bommetje in zijn kont, spurt vooruit en loopt je met het grootste gemak ondersteboven.
De zomer is een lange warme periode dit jaar en we kunnen weinig tot niets. Op de fiets, in de vroege ochtenduren, zit er ook niet echt vaak in. Het is een beetje doorzitten wat de honden betreft. De zee is dan een mooie uitkomst.
Het gaat goed met onze kleine Vos; nu alweer vijftien weken. Alhoewel wij eerst vonden dat hij zo klein bleef, zien we nu toch wel dat hij groter wordt. Zijn dagelijks leventje staat in het teken van spelen met zijn broer, slapen, eten, spelen, eten, slapen en vooral leuke uitjes maken naar zee of bos met een van de andere honden uit de roedel. Wat een heerlijk onbezorgd bestaan en zo ziet hij er ook uit... onbezorgd en onschuldig met zijn bruine kraalogen. Vos blijft nog steeds terughoudend naar mensen, die hij niet goed kent, maar met vreemde honden gaat het al heel goed! Hij komt er wel; hij heeft gewoon wat meer tijd nodig om te wennen aan al die lieve mensen, die hem zo lief vinden dat ze hem willen aaien, oppakken of knuffelen...
Buurjongens op stap (Vos en Spencer)
van Vos en Scott
Dit zijn de broers en broertjes van Scott en Vos. Ze wonen in Zwitserland. Vooraan de "jongens" uit het S-nest en bovenaan de foto de reutjes uit het U-nest.
Wolf
Ook Wolf was mee naar zee met ons en haar oma. Na drie jaar vast aan een lijntje had ze eindelijk weer even de vrijheid aan zee. Ze nam het er lekker van en ging volkomen haar eigen gang. Joeg achter de paarden aan (niet fijn), bedelde met succes om eten bij de strandhuisjes (niet fijn) en luisterde niet echt goed. Enfin, we hebben het er zonder kleerscheuren afgebracht! Alles onder het motto: af en toe moet je weer eens wat proberen...! Wolf heeft in ieder geval heerlijk genoten en daar ging het allemaal om!
